Dragana Milošević, Pokrajinski sekretar za kulturu, javno informisanje i odnose s verskim zajednicama Dragana Milošević rođena je 15. marta 1983. godine u Beogradu. Po obrazovanju je diplomirani muzičar - violinista. Osnovnu školu „Prva vojvođanska brigada“ i srednju muzičku školu „Isidor Bajić“ završila je u Novom Sadu. Diplomirala je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Irine Javšili. Zaposlena je kao muzički izvođač - violinistkinja u orkestru Opere Srpskog narodnog pozorišta. Stalna je članica Vojvođanskog simfonijskog orkestra, Zrenjaninske filharmonije, Subotičkog simfonijskog orkestra, Zrenjaninskog kamernog orkestra i orkestra „Camerata Academica“ iz Novog Sada. Učestvovala je na brojnim takmičenjima, seminarima, koncertima i festivalima i ostvarila značajne rezultate u solističkim nastupima i kao član mnogobrojnih orkestara i kamernih ansambala. U političkoj karijeri bila je u dva mandata odbornica u Skupštini Grada Novog Sada i poslanica u dva mandata u Skupštini AP Vojvodine. Govori engleski jezik.
Mirjana Đurđević (1956), doktorka tehničkih nauka. Profesorka Visoke građevinsko geodetske škole u Beogradu. Napisala seriju od sedam parodija na kriminalističke romane sa detektivkom Harijetom kao glavnom junakinjom: „Ubistvo u akademiji nauka“, Žagor, 2002, Agora, 2007; „Parking svetog Savatija“, Samizdat, 2003, Agora, 2008; „Deda Rankove riblje teorije“, Čigoja štampa, 2004, Laguna 2010 – nagrađena Ženskim perom za 2004; „Leš u fundusu“, Laguna 2012; „Jacuzzi u liftu“, Čigoja štampa, 2005; „Prvi drugi, treći čovek – srpske legende“, Agora, 2006, 2007; „Čim preživim ovaj roman“, Agora 2008, 2009. Takođe „Čas anatomije na Građevinskom fakultetu“, Viktor, 2001, non-fiction; romane „Treći sektor ili sama žena u tranziciji“, Žagor, 2001, Agora, 2006 i „Aždajin osmeh“, Čigoja štampa, 2004; istorijsku metafikcije „Čuvari svetinje“, Agora, 2007, 2008; „Kaja, Beograd i dobri Amerikanac“, Agora 2009, Laguna 2010, 2011. - regionalna nagrada „Meša Selimović“ za najbolji roman objavljen na prostoru Srbije, Hrvatske, Bosne i Hercegovine i Crne gore u 2009. godini i „Bremasoni“, Laguna 2011, 2012. Živi i piše u Beogradu, Srbija.
Gojko Božović (Pljevlja, 1972), pesnik, književni kritičar, esejista, izdavač. Knjige pesama: Podzemni bioskop (1991), Duša zveri (1993), Pesme o stvarima (1996), Arhipelag (2002), Elementi (2006), Obližnja božanstva (2012) i Mapa (2017). Knjige eseja: Poezija u vremenu. O srpskoj poeziji druge polovine 20. veka (2000) i Mesta koja volimo. Eseji o srpskoj poeziji (2009). Antologije: Antologija novije srpske poezije (2005), Place We Love. An Anthology of Contemporary Serbian Poetry (2006, 2011) i Svet oko nas. Evropski gradovi u novoj srpskoj pripoveci (2009). Nagrade za poeziju: „Matićev šal“, „Brana Cvetković“, „Đura Jakšić“, „Branko Ćopić“ i „Europa Giovani International Poetry Prize“. Nagrada za esejistiku: „Borislav Pekić“. Poezija i eseji Gojka Božovića prevođeni su na engleski, francuski, nemački, italijanski, ruski, španski, holandski, danski, portugalski, češki, mađarski, slovački, poljski, rumunski, bugarski, slovenački i makedonski jezik. Bavi se priređivačkim i uredničkim radom. Osnivač i glavni urednik Izdavačke kuće Arhipelag i Beogradskog festivala evropske književnosti. Potpredsednik Srpskog PEN centra. Živi u Beogradu.
Aleksandar Đuričić, novinar i pisac. Saradnik najznačajnijih novina na prostoru bivše Jugoslavije, bio je glavni urednik magazina "Gloria", "Hello", "Puls", autor-urednik u magazinu "Newsweek". Objavio je i knjige "Posle fajronta"(VBZ) i "Čuvarkuće, udovice pisaca" (Samizdat B92), za koju je ove godine dobio nagradu "Dejan Medaković - za dugo sećanje", koja se dodeljuje za memoarsku prozu. Autor je serijala "Otvoreni studio" koja se jednom mesečno održava u ustanovi kulture "Parobrod" i gde se pokreću i analiziraju najznačajnije društvene i kulturne teme. Trenutno piše novu knjigu, koja će se u izdanju "Vukotić media" pojaviti na Sajmu knjiga.
Nebojša Vladisavljević je redovni profesor na Fakultetu političkih nauka Univerziteta u Beogradu. Master i doktorske studije uporedne politike je završio na Londonskoj školi ekonomije i političkih nauka a zatim je više godina predavao na poslediplomskim studijama Departmana za političke nauke. Na Fakultetu političkih nauka u Beogradu predaje na kursevima o političkim ustanovama i političkom životu Srbije i balkanskih država, kao i uporednoj demokratizaciji. Profesor Vladisavljević istražuje autoritarizam i demokratizaciju, društvene pokrete i revolucije, nacionalizam i regulaciju nacionalnih i etničkih sukoba, ustavni dizajn u novim demokratijama i podeljenim društvima i ulogu medija u demokratizaciji. Objavio je knjige Uspon i pad demokratije posle Petog oktobra (Arhipelag, 2019) i Serbia’s Antibureaucratic Revolution: Milošević, the Fall of Communism and Nationalist Mobilization (Palgrave Macmillan, 2008; prevod sa engleskog jezika: Antibirokratska revolucija, Arhipelag, 2020), kao i više članaka u uticajnim međunarodnim akademskim časopisima. From: Jelena Savic <jelena.savic@color.rs>
Branko Rosić rođen je u Beogradu. Svirao je u kultnom pank bendu Urbana gerila, a kasnije i u elektro grupi Berliner strasse. Saradnik na knjizi Leksikon Yu mitologije. Objavljivao tekstove u časopisima Playboy, Cosmopolitan, Max, National geographic, B92 online, Fame i dnevnim novinama Press. Diplomirani je mašinski inženjer. Jedan od prvih srpskih muzičara koji je dao intervju za čuveni engleske novine New Musical Express i prvi srpski novinar koji je dobio intervju od kultnog engleskog muzičara Morisija. Zamenik je glavnog urednika magazina Nedeljnik.
EKREM DUPANOVIĆ, izdavač i glavni urednik portala Media Marketing i Art&Business Počeo je raditi u reklamnoj industriji prije 50 godina. Prvih 15 godina radio je u ekonomsko- propagandnom programu Radio Sarajeva (1970-1985), a zatim prelazi u marketinšku agenciju OSSA, u kojoj je pet godina vodio tim za sportski marketing. Godine 1990. imenovan je za direktora jugoslavensko-švicarske marketinške agencije IMS/STUDIO 6 Yugoslavia, koju su zajedničkim ulaganjem osnovale agencije OSSA i IMS/STUDIO 6 Lausanne. Ubrzo nakon osnivanja potpisuje ugovor sa jugoslovenskom vladom i IMS/STUIO 6 Yugoslavija postaje prva zvanična agencija jugoslovenske vlade na čijem je čelu bio Ante Marković. Radio je na sponzorskim projektima velikih međunarodnih događaja, kao što su Zimske olimpijske igre Sarajevo 1984, Finale Svjetskog kupa u skijanju Sarajevo 1987 (direktor marketinga), Evropsko prvenstvo u atletici „Split 1990“ (direktor marketinga), Svjetsko prvenstvo u smučarskim letovima „Planica 1994“ itd. Vodio je sponzorstvo Monike Seleš od omladinskih dana do ženskog teniskog reketa broj 1 u svijetu. Pokrenuo je i prve projekte sponzorstva u kulturi i umjetnosti. Agencija koju je vodio bila je dvije godine marketing agencija Sarajevske filharmonije. Po izbijanju rata u Bosni i Hercegovini, osniva svoju agenciju Futura Media sa sjedištem u Sarajevu. Godine 2003. počinje uređivati i izdavati magazin Media Marketing, a 2011. i portal Media Marketing, danas najrelevantniji medij komunikacijske industrije Adriatic regije. Nedavno je pokrenuo i portal Art&Business koji se bavi sponzorstvom u kulturi i umjetnosti. Autor je četiri knjige. U decembru 2016. godine objavio je knjigu The Best of Adriatic Creative Directors u kojoj je na 380 strana predstavio 26 najuspješnijih kreativnih direktora Adriatic regije i 130 njihovih najboljih kampanja. U decembru 2017. godine je izašla knjiga Hotel Jugoslavija autobiografskog karaktera. U aprilu 2018. godine objavljena je knjige Kreativni portfolio 01 – Najbolje u oglašavanju Adriatic regije u 2017. godini, koju je pripremio zajedno sa svojom kćerkom Asjom. U knjizi je na 400 strana predstavljeno 160 komunikacijskih kampanja koje su u 2017. godini nagrađene na nacionalnim i regionalnim festivalima. U martu 2019. sa Asjom objavljuje i drugu knjigu Kreativni portfolio sa kampanjama koje su osvojile festivalske nagrade u Adriatic regiji (146 kampanja, 420 strana), a u martu 2020. objavljuje i treću knjigu Kreativni portfolio. Vrlo je posvećen mladim ljudima i nastoji im pružiti podršku u realizaciji uspješnih karijera. Jedan od značajnijih projekata Media Marketinga je The Young Leaders for Tomorrow. U junu prošle godine na Japodskim otocima kraj Bihaća okupio je na četvorodnevnoj konferenciji 80 mladih lidera komunikacijske industrije i predavača iz Adriatic regije. Ove godine je konferencija otkazana zbog pandemije koronavirusa.
Kralj Čačka (Nenad Marić) – rođen je u Čačku 1979. godine. Diplomirao je 2006. na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Od 2004. godine bavi se kantautorskim radom pod pseudonimom Kralj Čačka. Krajem 2016. godine u okviru izdavačke kuće Lom objavljuje zbirku poezije Na margini, a zatim i debitantski album Zemlja Snova, kao zajedničko izdanje Odličnog hrčka i Pop Depresije a krajem 2018. godine drugi album Spusti svetlost na put u izdanju Pop Depresije. Nastupao je na festivalima kao što su EXIT, Arsenal fest, Poezika, Krokodil, Arlemm festival, Bedem fest, Mountain Nusic Fest, Ferragosto Jam, Zvuk Beograda, NS Koncert godine, Mermer i zvuci... kao i u koncerttnim salama širom regiona. Živi i radi u Beogradu.
Vidosav Stevanović rođen je 27. juna 1942. u Cvetojevcu pored Kragujevca je pesnik, pripovedač, romansijer, dramski pisac, autor više od dvadeset knjizevnih dela, jedne političke biografije, brojnih eseja i mnoštva tekstova. Njegove knjige prevedene su na dvadesetak jezika širom sveta. Stevanović je povremeno pisao i za evropske novine kao što su Le Monde, Liberation, El Pais i Expresen. Pre odlaska iz Srbije početkom devedesetih Stevanović je dobio više književnih nagrada kao što su nagrada Ivo Andrić za pripovetke i Ninova nagrada za roman. U Francuskoj je nosilac odlikovanja viteza reda umetnosti i literature (Chevalier de L'ordre des Arts et des Lettres) za celokupno književno delo. Poslednju deceniju prošlog veka Stevanović je proveo između Francuske i Srbije. Zbog svoje žestoke kritike ratova na tlu bivše Jugoslavije i režima Slododana Miloševića bio je prinuđen zatražiti politički azil u Francuskoj. U to vreme bio je stalna tema napada beogradske čaršije i propagande. 2014te objavljuje roman „Ako ikada umrem“ - Diktature su večne ali su diktatori smrtni. Kako pobediti prirodu, kako produžiti vlast? Onu u čemu u potpunosti nije uspeo Doktor Faust ili grof Drakula - sudeći po romanu Vidosava Stevanovića - Ako ikad umrem - uspeo je Josip Broz Tito. 2009-te sa grupom Vidosavljevih čitalaca, supruga Marija Vasiljević jeosnovala “Klub Vidosav” koji raznovrsnim programima privlači posetioce i radoznalce.
Biljana Srbljanović, dramska autorka i vanredna profesorka na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Kreatorka serije Otvorena vrata koja proslavlja dvadesetogodišnjicu postojanja. Napisala desetak drama, za koje je nagrađivana u zemlji i inostranstvu. Između ostalih, dobitnica je i šest Sterijinih nagrada za najbolji dramski tekst, nagrada Ernst Toler, Slobodan Selenić, Joakim Vujić, Premio Europa, Osvajanje slobode itd. Nosilac francuskog Ordena viteza iz reda umetnosi i književnosti, aktivistkinja za ljudska prava i prava životinja. Doktorant na državnom Univerzitetu umetnosti iz oblasti studije filma, gostujuća profesorka na univerzitetima u Beču, Milanu i Njujorku. Objavljuje ”na internetu”. Sve što pročitate o njoj u tabloidima govori o vama samima.
Petar Janjatović je rođen 30. juna 1956. godine u Beogradu. Novinarstvom se zarazio još u gimnaziji kao saradnik emisije "Veče uz radio" Prvog programa Radio Beograda. Prvi tekst mu je objavljen 1976. godine u listu "Zdravo". Pisao je za novine i magazine: "Džuboks", "Start", "Politikin zabavnik", "Rock", "Duga", "NIN", "Vreme", "Reporter", "Super Tin", "XZ", "Politika", "Tages Zeitung", "Transition" i po omladinskoj štampi na prostoru bivše Jugoslavije. Pripremao je i vodio brojne muzičke radio i TV emisije. Bio je umetnički direktor poslednjeg Omladinskog festivala u Subotici 1990. godine. Budući da je početkom 1993. godine morao da ode sa II programa Radio Beograda, sa Draganom Kremerom je na radio stanicama: Politika, Zrenjanin i Pančevo, realizovao emisiju “Igra rock and roll treća Jugoslavija”. Od proleća 1997. do proleća 2002. godine radio je kao muzički urednik na RTV Pančevo. Bio je dopisnik časopisa “Billboard” sa područja Balkana, saradnik na radiju BBC i Radio Free Europe. Od marta 2003. godine je predstavnik izdavačke kuće Dallas Records za Srbiju. Od proleća 2006. do februara 2012. godine je na radiju B 92 sa Tomom Grujićem pripremao emisiju “Juboks” koja se bavila ex YU rock i pop scenom. Uredio je knjigu “Izgužvane misli (Dallas Records 2018.) Branka Golubovića pevača grupe Goblini. Kao i svaki bivši hipik, vozi bicikl (sve manje), a bavio se izradom nakita. Putuje. I priča umesto da piše.
Dragoljub Igrošanac, rođen u Zenici 1977. godine. Vlasnik i glavni urednik sajta Art-Anima.com. Osnivač i urednik časopisa „Književna fantastika“. Organizator Festivala fantastične književnosti „Art-Anima“ i utemeljivač istoimene nagrade, koja se dodeljuje za doprinos promociji i popularizaciji SF&F književnosti. Živi u Beogradu.
Goran Skrobonja je rođen 1962. godine u Beogradu. Pisac fantastike, scenarista, prevodilac, urednik i izdavač. Diplomirao je 1985. na beogradskom Pravnom fakultetu. Od 1985. godine piše i objavljuje književne radove iz oblasti fantastike. Svoju prvu priču objavio je u Sirijusu 1986. godine. Kao pisac, na sebe je skrenuo pažnju delima objavljenim u antologijama „Tamni Vilajet“ i časopisu „Znak sagite“. Do sada je objavio romane „Nakot“ (1992, 1994, 2011), „Vojnici Korota“ (1992), „Čovek koji je ubio Teslu“ (2010), „Sva Teslina deca“ (2013) i „Kada kažeš da sam tvoj“ (2017); zbirke priča „Od šapata do vriska“ (1996), „Šilom u čelo“ (2000), „Tihi gradovi“ (2007), „Poklade i druge priče“ (2014), „Vampirske priče“ (2016) i „Klopka i druge priče“ (2020). Osnivač izdavačke kuće „Paladin“ specijalizovane za dela iz žanrova fantastike. Urednik i izdavač prve domaće privatne edicije posvećene hororu – „Košmar“. Priredio je antologije domaće slipstrim proze „Beli šum“ (2009), „Istinite laži“ (2010), „Apokalipsa juče, danas, sutra“ (2011), „U znaku vampirice – Ženske priče o krvopijama“ / „U znaku vampira – Muške priče o krvopijama“ (2012) i „Nova srpska pripovetka“ (2013). Prevodilac velikog broja romana najboljih svetskih pisaca naučne fantastike i horora. Istaknuto mesto u njegovom prevodilačkom opusu drže ciklusi o „Hiperionu“, „Endimionu“ i „Ilionu“ (Dena Simonsa) kao i o „Mračnoj kuli“ (Stivena Kinga). Sa Vladimirom Vesovićem i Draženom Kovačevićem je svoju novelu „Točak“ (objavljenu 1987. u Alefu) uobličio u istoimeni strip, koji je 2003. godine, na konkursu francuske izdavačke kuće Glenat, osvojio prvu nagradu. Zajedno sa Rastkom Ćirićem je radio na muzičkom projektu „Rubber Soul“, pišući, komponujući i izvodeći pesme Bitlsa, koje ovi nikada nisu snimili. Za svoje literarno stvaralaštvo zavredio je više nagrada „Lazar Komarčić“ i nagradu „Ljubomir Damnjanović“. Godine 2015. dodeljena mu je nagrada „Art-Anima“ za doprinos popularizaciji fantastike.
Dalibor Rožić, člаn Grаdskоg vеćа zа kulturu. Rоđеn 21. оktоbrа 1976. gоdinе. Diplоmirао nа Filоzоfskоm fаkultеtu Univеrzitеtа u Nоvоm Sаdu nа Kаtеdri zа istоriјu 2003. gоdinе gdе је stеkао zvаnjе prоfеsоr istоriје. Nа istоm fаkultеtu 2012. gоdinе stičе zvаnjе mаstеr istоričаr.
Dragan Babić (Karlovac, 1987), osnovne, master i doktorske studije završio na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Bavi se esejistikom i književnom kritikom, glavni je urednik časopisa Dometi i programski urednik Somborskog književnog festivala. Objavio je knjige proze Tviter priče (2014) i Twitter priče 2.0 (2017) i priredio knjigu Davida Albaharija Proza o prozi: fragmenti o kratkoj priči (2017).
Vule Žurić rođen je u Sarajevu 1969. godine. Autor je sedam zbirki priča, deset romana, isto toliko radio-drama, dva filmska scenarija, jedne knjige za decu i crveno-bele polovine knjige o večitom derbiju. Preveo dve knjige sa engleskog i jednu sa italijanskog, a njegove priče su prevođene na desetak jezika. Dobitnik nekoliko književnih i jedne filmske nagrade. Piše kolumne, povremeno se bavi uređivanjem i priređivanjem knjiga i s vremena na vreme vodi književne programe. U Novom Sadu je služio vojsku. Živi u Pančevu.
Zoran Hamović je rođen 25. novembra 1957. goidne u Beogradu. Diplomirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu. Tokom profesionalne karijere u Institutu za strane jezike (Beograd), izdavačkim preduzećima “Rad“ i “Clio“ stekao je široka znanja u oblasti izdavaštva, menadžmenta, kulturne politike, obrazovne politike i medija. Sarađivao je sa obrazovnim programima i redakcijama za kulturu brojnih štampanih i elektronskih medija, uključujući i kulturnu redakciju Radio Televizije Srbije (1990). U periodu 2000. - 2015. lično je dobio niz domaćih i stranih priznanja za uređivačke i izdavačke poduhvate, uključujući nagradu Biblioteke grada Beograda za najboljeg izdavača 2003. godine, takođe i Beogradski sajam knjiga proglasio je „Clio“ za najboljeg izdavača 2003. i 2010. godine.
Vera Nikolić, (Beograd, 1969.) profesor srpskog jezika i književnosti po obrazovanju, novinar po ličnom izboru, pasionirani čitač iz ljubavi. U medijima kao novinar i urednik radi četvrtinu veka, menjajući analogno/digitalne formate po diktatu vremena i prilika. Pisala za magazine Elle, Cosmopolitan, National Geographic, Sensa, Story, Newsweek, Maxim, Playboy, NIN, Vreme, Blic News, Rock Express... Bavi se edukacijom mladih novinara i pokušava da vaspita sopstvenu ćerku.
Pavle Zelić (1979, Beograd) Pisac, filmski i strip scenarista, kritičar i kulturni aktivista. Objavio više desetina priča u svim relevantnim književnim i popularnim časopisima i novinama, i u više antologija u zemlji i inostranstvu. Urednik je zbirke priča erotske fantastike „Ugriz strasti“ i ko-urednik fanzina „Emitor“ glasila Društva „Lazar Komarčić“, sa kojim je osvojio nagradu za najbolji evropski fanzin 2004. godine. Kao jednom od pobednika na konkursu Matice srpske za ediciju „Prva knjiga“, 2009. godine objavljena mu je zbirka priča „Poslednja velika avantura“, prva takva zbirka žanrovske fantastike za ovu instituciju. Gostujući je predavač na više umetničkih fakulteta. Publikovan je i izlagan veći broj kratkih stripova po njegovim scenarijima, i serijal „Družina Dardaneli“ (System comics, Beograd 2011, 2016), koji je ilustrovao Dragan Paunović. Roman „Peščana hronika“ (Laguna, 2013.) je ušao u širi izbor za NIN-ovu nagradu i izuzetno je dobro primljen od kritike i publike. Organizator više festivala, izložbi i kulturnih manifestacija sa međunarodnim učešćem. Objavio veliki broj tekstova i kritika, i održao mnoga predavanja na temu umetnosti i popularne kulture. Autor scenarija za tri dugometražna i dva kratkometražna igrana filma koji su podržani sa značajnim sredstvima na konkursima Filmskog centra Srbije i u regionu. Nagrađivan više puta za priče, knjige, stripove i kritike. Predsednik je komisije za međunarodnu saradnju Srpskog književnog društva i član Udruženja stripskih umetnika Srbije.
Nina Savčić, rođena 1970. godine u Beogradu. Diplomirala Srpski jezik i književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu i Unutrašnju arhitekturu na Fakultetu primenjenih umetnosti, magistrirala Teoriju umetnosti i medija, piše doktorat o društvenom aspektu sitkoma. Radi kao dizajner i lektor, piše priče za decu za Radio Beograd 1, stalni je saradnik Nove ekonomije i kolumnista Dnevnog lista Danas. Roman prvenac Vlasnik svega našeg objavljen je 2019. u izdanju Arhipelaga. Živi u Beogradu.
Predrag J. Marković (1965, Beograd) studirao i doktorirao istoriju u Beogradu, usavršavao se na postdoktorskim studijama u Berlinu i Budimpešti.Istraživao u arhivima u Londonu i Vašingtonu Napisao je nekoliko knjiga među kojima Beograd i Evropa 1918-1941 (1992), Beograd između Istoka i Zapada (1996), Ethnic Stereotypes: ubiquitous, local, or migrating phenomena? -The Serbian-Albanian Case (2003,2004), Kosovo.Prošlost,Pamćenje, Stvarnost (2006), Trajnost i promena (2007,2012) Tito:pogovor(koautor sa Vladimirom Kecmanovićem) (2012),Lišće i prašina , (2012), Alternativna istorija Srbije (koautor sa Čedomirom Antićem), (2016). i više desetina studija pretežno iz društvene istorije i istorije kulture na srpskom, engleskom i nemačkom jeziku. Među Osim istoriografijom, bavi se i prevođenjem (preveo sedam knjiga sa engleskog), pisanjem publicističkih tekstova i izradom obrazovnih televizijskih programa. Zaposlen je u Institutu za savremenu istoriju predaje kao FMK Singidunum. Bio gostujući predavač na više domaćih i stranih fakulteta.
Gordana Draganić Nonin je diplomirani menadžer u medijima. Radi kao novinar-urednik, šef novosadskog dopisništva lista Danas i saradnik za unapređenje delatnosti ustanove kulture u Kulturnom centru Vojvodine “Miloš Crnjanski”. Stalni je saradnik nedeljnika “Novi magazin”. Osnivač je i član Nezavisnog društva novinara Vojvodine; Nezavisnog udruženja novinara Srbije; Medija centra; ANEM-a; Pokreta „Novi optimizam“ i „Nova solidarnost“, kao i član Društva Srbije odnosa s javnošću. Rođena je 1963. godine u Novom Sadu i profesionalnu karijeru je počela kao organizacioni sekretar u Književnoj omladini Novog Sada gde je radila od 1986. do 1989. godine. Od 1989. godine radila je kao novinar u redakciji Programa 202 Radio Novog Sada, a zatim, od 1992. godine u Nezavisnom društvu novinara Vojvodine gde je prvo radila kao novinar kulture, a potom je bila dugogodišnji urednik kulturne rubrike u nedeljniku „Nezavisni“. Bila je osnivač, idejni tvorac i predsednik Društva građana „Horizonti“ od 1993. godine. Pored osnovne delatnosti zalaganja za mir, na uspostavljanju prekinutih kulturnih veza na teritoriji Jugoslavije, kao jedna od delatnosti Društva, objavljena su i dva broja časopisa za komunikaciju kultura “Horizonti” u kojima je bila osnivač i glavni i odgovorni urednik. Bila je novinar nezavisnog nedeljnika “Bulevar” do 2002. godine, u kom je takođe pratila kulturnu scenu Vojvodine. Od osnivanja 2000. godine, prve tri godine postojanja RTV “Panonije” bila je zamenik glavnog i odgovornog urednika i bila zadužena za profilisanje programa ove regionalne televizije. Tokom te tri godine bila je urednik emisije iz kulture “Art box”. Bila je i pomoćnik glavnog i odgovornog urednika časopisa za savremenu kulturu Vojvodine “Nova misao” čiji je osnivač Izvršno veće AP Vojvodine. Uradila je više od sto intervjua sa najznačajnijim ličnostima iz kulturnog i društvenog života Srbije, regiona i sveta, a izbor njenih intervjua objavila je izdavačka kuća “Agora” 2010. godine pod nazivom “Ljudi od reči”. Knjiga teksova i intervjua “Bez prašine” objavljena je 2012. godine (NIP Dnevnik, Novi Sad). Dobitnica je Medalje kulture za multikulturalnost i interkulturalnost Zavoda za kulturu Vojvodine za 2011. godinu. Tokom svoje karijere, radila je i odnose s javnošću za pojedine organizacije, kampanje i manifestacije. Deset godina, od 1996. do 2006. godine bila je PR AMC “NS time”; sedam godina je bila PR Međunarodnog festivala proze “Prosefest” Kulturnog centra Novog Sada; dve i po godine, od 2014. do 2016. godine je bila savetnik za odnose s javnošču u timu za sprovođenje kampanje za dobijanje titule Novog Sada za “Evropska prestonica kulture 2021”, što se i ostvarilo u oktobru 2016. godine.
Sergej Flere je doktorirao iz sociologije godine 1974. kod profesora Rudija Supeka na Sveučilištu u Zagrebu. Predavao sociologiju i političku nauku na Univerzitetu u Novom Sadu i Univerzitetu u Mariboru. Objavljivao iz različitih grana sociologije i političke nauke, uključujući Rise and Fall of Socialist Yugoslavia (Rowman and Littlefield, 2019.), a ove godine vodio polemiku o tome da li je Titova Jugoslavija bila totalitarna sa hrvatskim istoričarima Josipom Mihaljevićem i Goranom Miljanom u Tokovima istorije 2/2020 (koautorski sa Rudijem Klanjškom).
Ante Tomić rođen je 22. travnja 1970. u Splitu. Diplomirao je studij filozofije i sociologije na Filozofskom fakultetu u Zadru. Zaposlen je kao novinar u Jutarnjem listu. Novinske kolumne redovito objavljuje u Jutarnjem listu i Slobodnoj Dalmaciji. Objavio je više zbirki kratkih priča, romana i zbirki novinskih feljtona, a piše i kazališne tekstove, filmske i televizijske scenarije. Prema njegovom romanu Što je muškarac bez brkova Hrvoje Hribar je snimio vrlo gledan istoimeni film, a zajedno s Rajkom Grlićem adaptirao je svoj roman Ništa nas ne smije iznenaditi za film Karaula. S Grlićem, je osim toga, napisao i dva originalna scenarija, za film Neka ostane među nama i film Ustav Republike Hrvatske, koji je upravo u produkciji. Zajedno s Renatom Baretićem i Ivicom Ivaniševićem je napisao je scenarij za televizijsku seriju Novo doba. S Ivicom Ivaniševićem napisao je kazališne komedije Krovna udruga i Anđeli pakla. Adaptacije njegovih romana postavljane su višekratno u zagrebačkom Satiričkom kazalištu Kerempuh, a igrale su i na scenama HNK Split, HNK Zagreb i Narodnog pozorišta Subotica. Hrvatsko novinarsko društvo nagrađivalo ga je za najbolju novinsku reportažu i kolumnu. Član je Hrvatskog novinarskog društva i Hrvatskog društva pisaca. Sa suprugom i dvoje djece živi u Splitu.
Dragan Jovićević Doktorirao je teoriju filma i medija na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu iz oblasti filmskog žanra (2016), na istom fakultetu odbranio magistarski iz teorije filma i režije (2008). Diplomirao je i na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu (2001). Objavio je nekoliko teorijskih knjiga o filmu (Krugovi i kletve (2010), Izgubljeni svetovi srpskog filma fantastike (2014) sa Jovanom Ristićem, oba u izdanju Filmskog centra Srbije), roman Poslednja kap (2016, Admiral Books), te brojne kratke priče i teorijske radove. Programski je direktor Festivala srpskog filma fantastike i saradnik FEST-a. Urednik je kulture u nedeljniku NIN i novinar sa dugogodišnjim iskustvom. Autor je nekoliko scenarija, reklamnih spotova, kratkometražnih filmova i video radova. Njegova scenarija dosad su nagrađivana na domaćim konkursima: Filmskog centra Srbije (scenario za dokumentarni film Topli film na konkursu za sufinansiranje dokumentarnog filma i scenario za kratki animirani film Male veštice na konkursu za razvoj domaćeg animiranog filma); kao i na inostranim: televizija ARTE (scenario za film Blue Danube, režija Alessandro Soetje). Autor je video rada Legenda o Cunamiju: Film kao moda, prikazanog na Međunarodnoj nedelji dizajna 2014. godine. Kao urednik dokumentarnog programa na TV Avala 2010. godine potpisao je više sati dokumentarnog programa.
Monja Jović rođena je 1977. godine u Zagrebu. Hrvatsku je zbog rata napustila 1991. godine. U Beogradu se, nakon završenog Odseka za klasične jezike Filološke gimnazije, upisala na Grupu za srpsku književnost i jezik sa opštom književnošću na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Master studije na istom fakultetu završila je sa visokim ocenama. Dobitnica je priznanja „Vladan Nedić”. Na istom fakultetu odbranila je doktorat sa temom Utopija i distopija u srpskoj prozi druge polovine veka, koji je 2020. objavljen u izdanju Knjižarnice Zorana Stojanovića iz Sremskih Karlovaca. Radi kao urednica za srpski jezik u jednoj od najvećih izdavačkih kuća specijalizovanih za udžbenike u Srbiji. Autorka je nekoliko udžbenika koji su u redovnoj upotrebi u osnovnim školama već duži niz godina. Uredila je na desetine udžbeničkih izdanja za osnovnu i srednju školu, priručnika za nastavnike, kao i izdanja iz filozofije obrazovanja i primenjene pedagogije. Autorka je scenarija i jedan od producenata za dugometražni igrani film Isceljenje (2014), koji je osvojio niz nagrada na stranim i domaćim filmskim festivalima, među njima „Zlatnog viteza” za najbolji film na istoimenom festivalu u Rusiji. Jedan je od pokretača i autora projekta „Usmena istorija stradanja civila u NDH – Zaveštanje”. Rezultat ovog petogodišnjeg projekta jeste najveća i naučno najrelevantnija arhiva usmene istorije o stradanjima civila u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj, rađena prema prilagođenim metodologijama Fondacije Šoa. Pored video-arhive, koja sadrži više od 450 sati svedočenja, rezultat projekta je i dugometražni dokumentarni film Zaveštanje, čija je svetska premijera održana 2017. na Moskovskom filmskom festivalu. U pitanju je jedinstven filmski spomenik sastavljen isključivo od snimljenih svedočenja preživelih. Od 2004. do 2008. učestvovala je u projektima psiho-socijalne podrške usmerenim na decu u kosovskometohijskim enklavama. Priredila je dve knjige radova dece sa Kosova i Metohije: Sanjam, a šta mi se događa (2005) i Pisma iz enklava – pozdrav sa Kosova i Metohije (2006) koje su, u prevodu na ruski i engleski, imale zapažen međunarodni prijem. Živi sa mužem, troje dece, psom i mačkom u Beogradu.
Robert Čoban rođen je 27.07.1968. u Baču u Vojvodini, Republika Srbija. Srednju školu završio u Bačkoj Palanci, Pravni fakultet studirao u Novom Sadu. Od 1990. radi kao novinar - u početku kao novosadski dopisnik beogradskih "Večernjih novosti"; zagrebačke "Arene", sarajevskih "Naših dana". Sarađuje i u magazinima "Vreme" i "Stav". 1992. sa grupom studenata obnavlja izlaženje studentskog mesečnika "Index". Posle dva broja sledi smena celokupne redakcije i pokretanje "Nezavisnog index"-a koji će kasnije promeniti ime u "Svet" iz kojeg je nastala izdavačka kuća Color Press Grupa. Danas na čelu Color Press Grupe najvećeg izdavača magazina u regionu sa kompanijama u svih 6 republika - 84 magazina, 21 internet portal i preko 50 konferencija i festivala godišnje. U porfoliju kompanije nalaze se i brojni licencni naslovi: "The Economist", "Diplomacy & Commerce", "Hello!", "Brava Casa", "Gloria", "Story", "Grazia" i brojni drugi. Među konferencijama koje Color Press Grupa organizuje - nalaze se i: "Pro Femina", "Food Talk", "The Economist: Svet u...", "Digital", "Book Talk", "CSR Srbija", "Serbia Goes Green", "Teen Talk" i mnoge druge.
Vladan Bajčeta (Bosanska Krupa, 1985). Osnovnu školu i gimnaziju završio u Pljevljima. Diplomirao na grupi za srpsku i svetsku književnost Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu („Poezija Vladana Desnice”), gde je završio master („Proza Stevana Raičkovića”) i doktorske akademske studije („Književno delo Borislava Mihajlovića Mihiza”). Naučni je saradnik Instituta za književnost i umetnost u Beogradu na Odeljenju za istoriju srpske književne kritike i metakritike.
Viktor Lazić (1985) književnik i advokat. Objavio je šest knjiga, više od hiljadu tekstova i reportaža za različite medije, većinom putopisa. Osnivač je i predsednik Udruženja za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju "Adligat", direktor Muzeja knjige i putovanja i Muzeja srpske književnosti koji rade u okviru ovog udruženja. Deveta je generacija posvećenika kulture u svojoj porodici u kojoj se već 250 godina čuva i neguje pisana reč. Završava doktorat iz kineskog prava, a takođe je poliglota, naučni i stručni prevodilac za engleski jezik sa licencom turističkog vodiča, bibliofil, filatelista i numizmatičar. Proveo je ukupno dvanaest godina na putovanjima po svetu i sistematski obilazio više od stotinu zemalja na šest kontinenata. Njegova putovanja i putopisi su poznati po otkrivanju manje poznatih predela i naroda. Na putovanjima sakuplja knjige i predmete za muzeje Adligata. Član je Udruženja književnika Srbije i dobitnik je nekoliko uglednih nagrada (Đurin šešir, Dositejevo pero, nagrade Rodoljub Nićiforović). Počasni je član Udruženja turističkih vodiča Srbije i Srpskog bibliotekarskog društva. Dela su mu prevođena na engleski, nemački, ruski, indonežanski, poljski i makedonski jezik.
Dejan Papić, vlasnik i direktor izdavačke kuće Laguna, rođen je 1962. godine u Beogradu. Godine 1998. osnovao je Lagunu s namerom da svoju ljubav prema dobrim knjigama podeli sa drugima. Njegov entuzijazam i upornost omogućili su razvoj najvećeg privatnog izdavačkog preduzeća u Srbiji koje je do sada objavilo više od 4000 naslova. Godine 2009. osnovao je knjižarski lanac Delfi koji danas obuhvata 45 knjižara u Srbiji i 12 klubova čitalaca u regionu. Pokretač je i predsednik Srpskog udruženja izdavača i knjižara. Krajem 2013. pokreće i Radio Lagunu, jedinu beogradsku radio-stanicu koja se dominantno bavi kulturom. Dobitnik je prestižnog priznanja EY Preduzetnik godine koje dodeljuje međunarodna revizorsko-konsultantska kompanija Ernst&Young i imao je zapaženo učešće kao predstavnik Srbije na svetskom takmičenju u Monte Karlu za EY Najboljeg preduzetnika sveta.
Jelena Trivan rođena je 1973. godine u Kosovskoj Mitrovici. Diplomirala je i doktorirala na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Do 2000. godine radila je kao profesorka književnosti u Prvoj kragujevačkoj gimnaziji. Nakon političkih promena 2000. pa do 2006. godine bila je zamenica ministra u Ministarstvu za ljudska i manjinska prava. Za vreme tog mandata bila je šefica Pregovaračkog tima državne zajednice Srbija i Crna Gora za zaključivanje Sporazuma o nacionalnim manjinama sa susednim zemljama i Sporazuma o readmisiji sa zemljama Evropske unije. Takođe, bila je kopredsednica međudržavnih komisija za zaštitu nacionalnih manjina sa Hrvatskom, Mađarskom i Rumunijom i šefica tima za izradu Zakona o nacionalnim manjinama i Zakona o nacionalnim savetima nacionalnih manjina. Od 2004. godine predstavljala je i Srbiju u Komitetu za ljudska prava Saveta Evrope, posebno anganžovana na monitoringu stanja ljudskih prava u zemljama članicama Saveta Evrope. Dobitnica je nagrade „The Man of the Year“ za 2011. godinu. U periodu 2007. do 2014. godine bila je narodna poslanica u Narodnoj skupštini Republike Srbije. Predsedavala je Odborom za kulturu i informisanje i bila članica Odbora za evropske integracije i Interparlamentarne delegacije između Evropskog parlamenta i Narodne skupštine Republike Srbije. U Narodnoj skupštini Republike Srbije bila je predsednica Grupe prijateljstva sa Holandijom. Od 2013. godine članica je Programskog odbora RTS-a. Od 27. januara 2015. godine je direktorka Javnog preduzeća „Službeni glasnik“. Predsednik je Upravnog odbora Filmskog centra Srbije. Proglašena je za najboljeg menadžera godine 2017. i 2018. godine od strane Privredne komore Srbije.
Irfan Hošić je doktorirao na odsjeku za Povijest umjetnosti Filozofskog fakulteta Sveučilišta u Zagrebu. Područje njegovog istraživanja je bosanskohercegovačka umjetnost 20. i 21. vijeka. Dobitnik je novinarske nagrade koju dodjeljuje BIRN (Balkan Investigative Reporting Network, Beograd) 2012. godine. Irfan Hošić je kustos Paviljona Bosne i Hercegovine na 55. Bijenalu u Veneciji (2013.) pod nazivom Vrt Uživanja umjetnika Mladena Miljanovića. Kao gostujući predavač boravio je na Stamps School of Art and Design na University of Michigan (2013.) i Nova Faculty of Social Sciences and Humanities u Lisabonu (2018.). Dobitnik je Patterns Lectures nagrade koju dodjeljuje Erste Stiftung i WUS Austria za naučni projekat Dizajn i kriza (2017.). Autor je niza izložbi kao što su Umjetnost i terorizam. Bh. umjetnost nakon 11/9 (2009.) ili Odjeća kao simbol identiteta (2011.) obje postavljene u Gradskoj galeriji u Bihaću. Autor je knjige Iz/van konteksta (Connectum, Sarajevo 2013.) u kojoj su sabrani ogledi i kritike koje se bave pitanjima umjetnosti, arhitekture i mode. Hošić je docent na Odsjeku za tekstil Tehničkog fakulteta Univerziteta u Bihaću gdje predaje Historiju umjetnosti i Modernu umjetnost i dizajn. Bavi se likovnom kritikom i kustoskim radom.
Eržika Pap Reljin rođena 1967. godine u Titelu. Autorka je emisije Dokument na TV Vojvodine koja nas, kroz analizu različitih društvenih fenomena zasnovanu na različitosti mišljenja, nanovo podseća na misao Vuka Karadžića o tome da se um ne sme dati olako "pod arendu". Skreće pažnju na to da ako je suditi po deponijama koje su nam na ulazima u gradove, najlon kesama koje nam ,,krase“ drveće, kanalizaciji koja se ispušta direktno u Dunav, gde veoma laka srca prepuštamo ulici pse kada nam dosade, u zemlji gde je broj poginulih u saobraćajnim nesrećama daleko premašio broj poginulih u Nato bombardovanju, gde pojedini gradski kvartovi preko noći nestaju pod nerazjašnjenim okolnostima, gde broj zlostavljanih žena i dece iz godine u godinu raste, smatra da bi možda ispit za građansko ponašanje trebalo da uvedemo celoj Srbiji. Radila je i u zabavnoj, informativnoj i dokumentarnoj redakciji TV Vojvodine. Od juna 2016. godine je i predsednica društva novinara Vojvodine koje deluje u sastavu UNS-a (DNV - UNS).
Dejan Ristić je istaknuti istoričar, prevodilac i scenarista. Jedan od vodećih stručnjaka u oblasti integralne zaštite i upravljanja kulturnim nasleđem. Obavljao dužnosti upravnika Narodne biblioteke Srbije, državnog sekretara za kulturu i brojne druge. Bavi se diplomatskom istorijom (srpsko-britanski i srpsko-francuski odnosi krajem 19. i početkom 20. veka; jugoslovensko-alžirski odnosi od 1954. godine), Holokaustom, odnosom države i tradicionalnih verskih zajednica u 20. veku, kulturnom istorijom i kulturom sećanja. Autor više desetina naučnih radova i knjiga među kojima se posebno ističe naučna monografija pod naslovom ,,Kuća nesagorivih reči: Narodna biblioteka Srbije 1838-1941ˮ (objavljena 2016. godine) na osnovu koje su ,,Filmske novostiˮ snimile dokumentarni film ,,Sećanja iz pepelaˮ (2016. godine). Preveo dela prof. dr Jana Keršoa ,,Hitler – Hibris: 1889–1936ˮ i ,,Hitler – Nemezis: 1936–1945ˮ, prof. dr Suzan Vajs Bauer ,,Istorija starog sveta: prve civilizacijeˮ, ,,Istorija starog sveta: prva carstvaˮ i ,,Istorija starog sveta: prvi preobražajiˮ, kao i prof. dr Filipa K. Hitija ,,Tvorci arapske istorijeˮ (kao koprevodilac). Učesnik međunarodnih stručnih i naučnih skupova održanih u Beogradu, Londonu, Trondhajmu, Jerusalimu, Beču, Hagu, Amsterdamu, Tel Avivu, Istambulu, Bratislavi, Pragu, Moskvi, Oslu, Helsinkiju, Briselu, Luvenu, Andrićgradu, Bukureštu, Ljubljani i dr. Pohađao specijalizovane edukacije u Jerusalimu i Londonu iz oblasti državne uprave i istraživanja Holokausta kao stipendista britanske i izraelske vlade. Koautor Nacionalne postavke Republike Srbije ,,Vojni memorijali i mesta stradanja iz Drugog svetskog rataˮ koja je osvojila prvu nagradu na Međunarodnoj izložbi ˮMemorijal 2011.ˮ (Moskva, 2011), kao i izložbi ,,Petar Prvi Karađorđević – kralj i ratnikˮ (Topola, Zadužbina kralja Petra Prvog Karađorđevića, 2011) i ,,Sećajte se moji mene jer me više nemaˮ (Beograd, Istorijski muzej Srbije, 2011). Inicijator i koordinator više projekata realizovanih pod pokroviteljstvom Uneskoa. Koordinirao aktivnosti na izradi nominacionih dosijea za unos slave (nematerijalno kulturno nasleđe), telegrama kojim je Austrougarska objavila rat Srbiji 1914. godine (pokretno kulturno nasleđe) i stećaka (nepokretno kulturno nasleđe) na Uneskove liste svetske kulturne baštine. Inicijator, koordinator i/ili stručni konsultant u realizaciji više desetina nacionalnih i međunarodnih naučnih skupova i izložbi održanih u Beogradu, Novom Sadu, Nišu, Kragujevcu, Kruševcu, Valjevu, Šapcu, Boru, Užicu, kao i na Cetinju, u Skoplju, Zagrebu, Banja Luci, Solunu, Budimpešti, Rimu (Vatikan), Parizu, Londonu, Tunisu i Rabatu. Tokom rada u NBS posebnu pažnju posvetio je zaštiti i obogaćivanju nacionalnog fonda, stručnom radu, izdavačkoj delatnosti, kao i unapređenju međunarodne bibliotečke saradnje. Uspostavio model nacionalne biblioteke kao multifunkcionalne ustanove kulture. Narodna biblioteka Srbije u tom razdoblju dobila je čitav niz visokih odličja poput Sretenjskog ordena drugog stepena, Izvanrednog zlatnog beočuga, Nagrade grada Beograda za najbolju knjigu u oblasti humanističkih nauka u 2012. godini, kao i priznanja na međunarodnim sajmovima knjiga u Beogradu i Podgorici i dr. Uspostavio Nacionalni dan knjige. Utemeljio Nacionalnu nagradu u oblasti bibliotekarstva Janko Šafarik. Osnovao Fondaciju Narodne biblioteke Srbije. Inicirao i sproveo zakonsku proceduru za uvođenje akademskog obaveznog primerka. Dobitnik ,,Pečata Matice srpskeˮ, Spomen-medalje Ministarstva odbrane, ,,Zlatne značke KPZ Srbijeˮ, Povelje zahvalnosti Filološkog fakulteta u Beogradu, plakete Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu, priznanja Narodnog muzeja Srbije, Muzeja nauke i tehnike, NC ,,Odbranaˮ Ministarstva odbrane za najboljeg saradnika i dr.
Stefan Gužvica je doktorand na Univerzitetu u Regenzburgu, gde piše disertaciju o Balkanskoj komunističkoj federaciji. Njegova master teza, odbranjena na Centralnoevropskom univerzitetu 2018. godine, biće objavljena kao knjiga pod naslovom Komunistička partija Jugoslavije tijekom Velike čistke (1936-1940) u novembru 2020. godine, u izdanju zagrebačke izdavačke kuće Srednja Europa. Do sada je objavljena na engleskom i slovenačkom jeziku. Saradnik je regionalnih portala Novi plamen, Bilten, Lupiga i Faktograf. Piše prvenstveno o temama iz istorije radničkog pokreta i o istorijskom revizionizmu na prostoru bivše Jugoslavije.
Aleksej Kišjuhas je sociolog iz Novog Sada. Docent na Odseku za sociologiju Filozofskog fakulteta u Novom Sadu i redovni kolumnista dnevnog lista Danas od 2006. godine
Srđa Janković rođen je 20.06.1972. u Beogradu. Završio Petu beogradsku gimnaziju (1991) i Medicinski fakultet u Beogradu (2002). Specijalizaciju iz imunologije stekao 2015. Doktorsku disertaciju pod naslovom „Značaj ekspresije Vilmsovog tumorskog gena-1 kod dece sa akutnom leukemijom“ odbranio na Medicinskom fakultetu u Beogradu 2016. godine. Od 2007. godine zaposlen u imunološkoj laboratoriji Univerzitetske dečje klinike u Tiršovoj. Glavna interesovanja u naučno- istraživačkom radu obuhvataju primarne i sekundarne imunodeficijencije, maligna oboljenja dečje dobi, funkcionalna ispitivanja imunskog sistema, ali i naučno-filozofska razmatranja evolucije života na zemlji (i potencijalno drugde). Od 2006. autor i voditelj naučne emisije Solaris na programu Radio Beograd 2. Aktivno učestvuje u popularizaciji nauke i promociji naučnog pogleda na svet kroz novinske članke, predavanja i razgovore, kao i prevode odabranih naučno-popularnih ili kritičko-analitičkih dela.
Dragana Bošković, diplomirala i magistrirala na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu na katedri za Srpsku književnost i jezik. U svojim naučnim studijama bavi se fenomenom književne fantastike, erotskog i smehovnog, teorijom recepcije i mitološkim korenima u srpskoj književnosti 19. i 20. veka. Piše književne studije, kritičke eseje i članke za domaću periodiku o savremenoj književnosti i kulturi. Učesnik je brojnih međunarodnih i domaćih naučnih skupova o književnosti, a njena bibliografija broji preko 50 referenci. Objavila je knjige Faunomenologija (2008) i Moć fantastike (2019).