Regionalna književna konferencija “Book Talk” – 28. septembra ove godine će po četvrti put u Novom Sadu okupiti najpoznatije pisce, izdavače i književne kritičare u regionu!
Od 2015. godine u Novom Sadu se održava regionalna književna konferencija “Book Talk” posvećena najuglednijim piscima, kritičarima, izdavačima, poznatim ličnostima i umetnicima iz celog regiona.
Tema ovogodišnje konferencije su “Godine raspleta” – jubileji globalnih, regionalnih i nacionalnih događaja koji su značajno uticali na naše živote – samim tim i na književnu scenu i izdavaštvo
U panelu “10 GODINA OD 2008: Kako je globalna ekonomska kriza uticala na pisce, izdavače i čitaoce” učestvovaće i Đuro Radosavović, pisac, kolumnista, copywriter, sa kojim smo razgovarali u susret konferenciji:
Prošla je decenija od globalne ekonomske krize. Kome je najviše naudila – piscima, izdavačima ili čitaocima?
– Najmanje piscima, najviše izdavačima. Pisci pišu i kad ima i kad nema krize. Kriza im čak dobro dođe kao pokretač. Žulja ih. Čitaoci će da čitaju uvek. Uspeće da dođu do tog što vole. Izdavaču je ipak možda najteže da se snađe sa smanjenjem budžeta i svim što kriza donosi. Najlakše je okriviti izdavače za podilaženje neukusu.
Ako pogledamo širu sliku, čini se da književna scena cveta. Sajmovi knjiga su prepuni, promocije takođe, mnogo je bestselera, najprodavanijih u regionu… Da li je slika zaista takva?
– To što “svi pišu” nije “krivica” izdavača koji objavljuje već tehnologije koja je uznapredovala i činjenica da živimo u digitalnom dobu. Lako je napisati knjigu, ali teško napisati dobru. Nije kriva popularna voditeljka što je ljudi čitaju i vole. Krivi su takozvani ozbiljni pisci koji su navikli da glume velike pisce pa neosnovano kliznu u elitizam. Ne kažem da treba podilaziti čitaocima, ali da makar opipaju vreme u kom stvaraju, da otvore prozor, makar virtuelni, bilo bi poželjno. Ponekad da provetre.
Osim što ste pisac, vi ste i kolumnista, copywriter… Gde se najbolje snalazite, od čega može da se živi ili je jedno bez drugog danas nemoguće?
– Na prste mogu da se izbroje pisci koji žive isključivo od prodatih knjiga. Od kolumni takođe nema ‘leba ili ima vrlo malo. Zato pisci ili uređuju novine ili su u nekim odborima ili pak kao ja u advertising agenciji, kao i mnogi pisci koji rade kao copywriter-i. Radili su taj posao i DeLilo, Ficdžerald, Ruždi i ostali. Kod nas od Kapora preko Slavoljuba Stankovića, Bojana Babića do Ivana Tokina. Sve je to pisanje, sve izlazi iz iste glave. Slogan za napolitanke ili esej o nadrealizmu, roman ili youtube preroll. Kirija i režije se plaćaju iz istog džepa, a pisci se snalaze koristeći se svojim zanatom. Pitanje je samo koliko im u tom snalaženju ostaje vremena da pišu ono što najviše vole, a ne to od čega žive.
Konferencija “Book Talk” okuplja nekoliko stotina ljubitelja književnosti, a specifična je i po mestu održavanja odnosno po prelepim ambijentima Galerije Matice srpske i Spomen- zbirke Pavla Beljanskog. Od ove godine konferencija će se održavati i na trećoj lokaciji odnosno u Galeriji likovne umetnosti poklon zbirci Rajka Mamuzića.
U sklopu programa konferencije “Book Talk 2018” planiran je i tradicionalni propratni program kao što je “Nedelja knjige” u autobusima GSP-a, turistička tura o znamenitim novosadskim piscima i šetnje čitalaca sa omiljenim piscem kroz Novi Sad (“Walk & Talk”).
Sve detalje vezane za program konferencije ove i proteklih godina možete pogledati ovde:
